Burak Parmaksız - Bunaltı

                Yeniden buradayım. Burada olmadığım süre boyunca kitap da okudum tabii ama yazmak hiç kısmet olmadı buraya. Şimdi aralıksız başlıyorum. 

                 Ve şimdi Karşınızda Bunaltı..

                       Asya...

                 Bu isim söylendikten sonra biraz susmayı ve düşünmeyi gerektiriyor çünkü. Yıllar sonra bu kitabı bir yerde görürsem aklıma Asya gelecek, biliyorum ki Asya bir süre aklımdan gitmeyecek zaten. Bu romanı spoiler vermeden anlatabilecek miyim acaba, zor olacak çünkü.

                 Başından beri bir hüzün var kitapta, hüzün dediysem de öyle bunaltmıyor sizi. Sessiz, sakin hüzünleniyorsunuz.Tıpkı Asya gibi. Bir ara ağzım açık okumuştum öyle bir kendimden geçme, çünkü geçmezsem ayıp olurdu. Asyanın hikayesi bu aslında, onun başına gelenler, her şey onlardan oluşuyor. Ona üzüldüm roman boyunca bir umut bekledim sonunun iyi bitmesini. Çünkü kötü biterse üzülecektim biliyordum. Nasıl bittiğini söylemeyeceğim tabii.

                 Küçük ve yalnız bir kız düşünün ama doğduğu günden beri yalnız, etrafında aslında birileri hep var ama aslında boş bir kalabalık. Hayatın çemberinden geçmiş desem yeridir. Ne kadar hüzün varsa yaşamış, hüznün en son noktasına gitmiş bile olabilir. Çevresindeki insanlarda aslında Asyaya benziyor , mesela yurt müdürü Maraz, Hepsi bir yerlerinden yara almış, sanki her şey bir sonraki insanın suçuymuş gibi onlardan çıkartmışlar acısını. Öyle bir insan döngüsü düşünün. Acıdan payını almayan yok. Ama yaşananlara rağmen de hala kötülükte hat safhadalar. Asyanın annesi yok, babası da yok denebilir, kendi başına hayatta kalmaya çalışan bir kız. Hayatta kalmaya çalışıyor ama eğleniyor sadece. Öyle bir çabası yok, 'okuyum', 'şunu yapayım böyle olayım' gibisinden. Hali yok belkide. Size sürekli Asyadan bahsettim ama bahsetmezsem içim rahat etmezdi

 

                 Kitabı okurken sıkılmazsınız zaten, üslubu güzel bir kere. Dili de kolay. Bir çırpı da okunabilecek bir kitap, öyle uzun da değil. Kurgusu da sizi içine çekiyor zaten. Ama uzun zamandır okuduğum en sarsıtıcı roman oldu. Darmaduman oldum, okurken, kitap bittikten sonra.

                 Bence okumak için daha fazla beklemeyin. O zaman size iyi okumalar. Görüşeceğiz.