Şimdi size August Pullman'ın hikayesini anlatacağım. Kendisi yeni okula başlayacak bir çocuk. Yeni okula başlayacak dediysem birinci sınıfa başlamayacak ortaokula başlayacak çünkü yüzündeki durumdan ve şu zamana kadar geçirdiği ameliyatlardan dolayı okula başlayamadı. Bu arada August'un yüzü bizimki gibi değil doğuştan yüzü diğer herkesten farklı onun. Bu durum ona ve ailesine alışılagelmiş olsa da dışarda biri görünce değişik bir şekilde ona bakıyorlar. August bu duruma bazen alışmış gibi davranıyor, bazen çok üzülüyor...
O küçük olduğu kadar da güçlü bir çocuk aynı zamanda. Hayat enerjisi fazla, yaşamdan zevk almasını biliyor, en önemlisi de hayatın değerini biliyor.. Üzülse de yapacak bir şeyi yok, kendisini üzenler utansın değil mi. İşte her şey okula başlamasıyla oluyor, şu zamana kadar bir mucize olduğunu yeni fark ediyor ve sonra her şey değişiyor.
Her gün onlarca August görüyor herkes, onlarca August görüyoruz ve utanmadan yüzlerine bakıyorlar. Bakıyorlar diyorum çünkü bu kitabı okuduktan sonra gözüm kaymıyor bile biliyorum çünkü artık nasıl hissettikleri.. Ama diğerleri bilmiyor onlar nasıl hissediyor, ne kadar çok üzülüyor. Sadece bakıyorlar.. Bilmiyorlar ki hepsi birer August birer mucize. Bize hayatı öğreten, güzelliklerin, elimizdekilerin farkına varmayı öğreten bir mucizeler. Umarım bir gün hepimizin karşına August kadar kocaman yürekli bir mucize çıkar.
Auggie' ye sevgilerimle..
